Ciemne Smreczyny

Tadeusz Miciński (1873-1918)

* * *

Błękitnym echem letniej żarzy,
szumem kwiecistych traw -
głęboko na dnie - lśni i marzy
Ciemnosmreczyński Staw.
Potoków serce obłąkane
urzekła czarna pieśń -
jak anioł dumne - nieskalane
przez łzy ni pleśń.
Tu chciałbym tworzyć w noc gwiaździstą,
na czole mieć twą dłoń -
i zejść przed jutrznią - w uroczystą,
głęboką, zimną toń.
Lecz wiem, że wzniósłszy nad anioły,
rajów Ci oddam moc -
sam w ciemne muszę iść padoły -
w gwiazd błędnych noc.
 



"...głęboko na dnie - lśni i marzy
Ciemnosmreczyński Staw..."


Ciemnosmreczyńskie Stawy,

widziane spod Przełęczy Zawory
fot. Pacyfka
Ciemnosmreczyńskie Stawy, widziane spod przełęczy Zawory


 

Jan Kasprowicz (1860 - 1926)

Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach

I

W ciemnosmreczyńskich skał zwaliska,
Gdzie pawiookie drzemią stawy,
Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy
Na plamy szarych złomów ciska.

U stóp mu bujne rosną trawy,
Bokiem się piętrzy turnia śliska,
Kosodrzewiny wężowiska
Poobszywały głaźne ławy...

Samotny, senny, zadumany,
Skronie do zimnej tuli ściany,
jakby się lękał tchnienia burzy.

Cisza... O liście wiatr nie trąca,
A tylko limba próchniejąca
Spoczywa obok krzaku róży.
 

II

Słońce w niebieskim lśni krysztale,
Światłością stały się granity,
Ciemnosmreczyński las spowity
W bladobłękitne, wiewne fale.

Szumna siklawa mknie po skale,
Pas rozwijając srebrnolity,
A przez mgły idą, przez błękity
Jakby wzdychania, jakby żale.

W skrytych załomach, w cichym schronie,
Między graniami w słońcu płonie,
Zatopion w szum, krzak dzikiej róży...

Do ścian się tuli, jakby we śnie,
A obok limbę toczą pleśnie,
Limbę, zwaloną tchnieniem burzy.
 

III

Lęki! wzdychania! rozżalenia,
Przenikające nieświadomy
Bezmiar powietrza!... Hen! na złomy,
Na blaski turnic, na ich cienia

Stado się kozic rozprzestrzenia;
Nadziemskich lotów ptak łakomy
Rozwija skrzydeł swych ogromy,
Świstak gdzieś świszcze spod kamienia.

A między zielska i wykroty,
Jak lęk, jak żal, jak dech tęsknoty,
Wtulił się krzak tej dzikiej róży.

Przy nim ofiara, ach! zamieci,
Czerwonym próchnem limba świeci,
Na wznak rzucona świstem burzy...
 

IV

O rozżalenia! o wzdychania!
O tajemnicze, dziwne lęki!
Ziół zapachniały świeże pęki,
Od niw liptowskich, od Krywania.

W dali echowe słychać grania:
Jakby nie z tego świata dźwięki
Płyną po rosie, co hal miękki
Aksamit w wilgną biel osłania.

W seledyn stroją się niebiosy,
Wilgotna biel wieczornej rosy
Błyszczy na kwieciu dzikiej róży.

A cichy powiew krople strąca
Na limbę, co tam próchniejąca
Leży, zwalona wiewem burzy...

Ciemnosmreczyńskie Stawy, widziane z Koprowego Wierchu
"...ciemnosmreczyńskich skał zwaliska,
Gdzie pawiookie drzemią stawy..."

widziane z Koprowego Wierchu
fot. Luiza

Ciemnosmreczyński Staw Niżni
"Słońce w niebieskim lśni krysztale..."
Ciemnosmreczyński Staw Niżni
fot. Pacyfka

Ciemnosmreczyńska Siklawa
"Szumna siklawa mknie po skale..."
Ciemnosmreczyńska Siklawa, fot Pacyfka

      
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891-1945)

Las Ciemnosmreczyński

Z gór stromych, z białych ścian,
z wyżyn wysokich i świętych
stoczyło się grzeszne życie i w dół strumieniami ściekło.
tam w dole się rozlało, wezbrało w kłęby i męty
i wyrósł las ciemnosmreczyński.
                                                                Zielone piekło.

W górze zimno, ostro, cnotliwie.
- Tu - ciepło, duszno, zgniło -
czarny torf lepką piersią karmi potwory:
Rumianki ludzkiego wzrostu, paprocie jakich nie było,
buki o mięśniach atletów, kukły i mandragory.
Tu zbiegła się reszta boginek,
Mnich zlazł tu i Krwawy Juhas.
Żyją i dyszą w ognisku zielonym,
krzyczą i straszą wściekle.
Życie wygnane z gór czystych jeży się, ciska i bucha
i tańczą drzewa grzesznie zrośnięte
                                                        w Ciemnosmreczyńskim piekle.

 

Ciemnosmreczyńska Dolina
stoczyło się grzeszne życie i w dół strumieniami ściekło...
Las Ciemnosmreczyński, fot. Pacyfka

Ciemne Smreczyny



W górze zimno, ostro, cnotliwie.

- Tu - ciepło, duszno, zgniło -

Dolina Ciemnosmreczyńska (Piarżysta)
fot. Pacyfka



Tatry wzywają | Morskie Oko | Wędrówka przez Siklawę, Zawrat, Rysy i Gerlach | Gerlach, Rysy, Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem | Dolina Gąsienicowa | Dolina Pięciu Stawów Polskich | Zawrat | Tatry Zachodnie | Giewont | Ciemne Smreczyny | Dolina Jaworowa | Dolina Mięguszowiecka | Hruby Wierch | Szczyty | Przepaście | Stawy | Drzewa | Pory roku | Szczęście | Wspinaczka | Zamarła Turnia | Śmierć | Smutek | Nic ponad Tatrami  
Strona główna | Spis treści | Spis autorów i tytułów | Bibliografia